به دور دست‌های زندگیم نگاه می‌کنم و چی میبینیم؟ بذارید روراست باشم، یسری تصویر از روی حقایق می‌سازم و می‌بینم،هیچ چیز خودجوشی توی ذهنم تصویر نمیسازه، بلندپروازی و امیدواری، رویای به وقوع پیوسته، ناراحتی‌ عمیق یا اتفاق خیلی بد، هیچ کدوم! هیچ کدومو نمی‌بینم امسال پذیرش گرفتم برای تحصیل تو آمریکا و با تمام قضایای کورونای زهرماری افتاد به سال بعد پس وقتی به افق زندگیم نگاه می‌کنم فقط می‌بینم که احتمالا دارم میرم سراغ کارای سفارت، احتمالا بعدش دنبال پول و دلار